Kerken

De gastarbeiders die in de jaren zestig kwamen zochten in Utrecht ook een plek om hun geloof te kunnen beleven. Voor de Italianen en Spanjaarden was dat gemakkelijk. De katholieke kerk zorgde al snel voor missen in het Italiaans in de kapel van het weeshuis aan de Maliesingel. De Spaanse arbeiders en hun gezinnen konden terecht in de Monicakerk en de kapel van de Kathedraal. De hiervoor aangestelde priesters speelden vaak een belangrijke rol in het sociale leven van de kleine gemeenschappen.

Grieks-orthodoxe kerk

Voor de Grieken was het moeilijker omdat Utrecht geen orthodoxe kerk kende. Wel stuurde de Griekse kerk rondreizende papas naar Europa. In de zeventiger jaren huurde men dan voor een dienst de Oud Katholieke Kerk op Achter Clarenburg. In 1986 werd de Grieks-orthodoxe kerk aan  de Springweg 89  geopend, die nog steeds functioneert onder leiding van papas Georgios Perres.

De Joegoslaven kwamen uit een socialistisch land waar geloofsbeleving niet gestimuleerd werd. Zij moesten zelf hun weg vinden als zij dit wel belangrijk vonden. Deze groep bestaat uit katholieken, orthodoxen en moslims.

Lees het volledige artikel over kerken

 

De rol van de kerk in de opvang van buitenlandse werknemers

Don Roberto


Van veel mensen hebben we verhalen gehoord en foto’s gekregen van Don Roberto.
Deze pater Robert Lambriex werd in 1962 aangesteld als aalmoezenier voor de Italiaanse gastarbeiders en heeft veel betekend voor de Italiaanse gemeenschap in Utrecht. Hij sprak Italiaans en hield iedere zondag een Italiaanse mis en heeft veel huwelijken ingezegend en kinderen gedoopt. Daarnaast hielp hij de gastarbeiders bij het vinden van huisvesting en werk en bij ziekte of andere problemen. Ook ging hij veel op bezoek, hield van lekker eten en drinken en organiseerde veel bijeenkomsten voor de gastarbeiders en hun familie. De heer Ton van Schaik heeft een uitgebreid artikel aan hem gewijd in het tijdschrift Oud Utrecht. ( febr 2015)
Klik hier voor een verkorte versie van dit artikel.

 

Frans Vocking

Frans Vocking wilde als priester solidair zijn met de (gast)arbeiders en ging daarom zelf in de fabriek werken. In die tijd was politiek bewustzijn en actie voeren zelfs binnen de kerk een actueel thema.